آخرین مطالب
امکانات وب
عموماً عمر مفید سازه بتنی به‌سرعت خوردگی میلگردهای تقویت‌کننده و سرعت تخریب مستقیم بتن وابسته است. خوردگی آرماتورها معمولاً در اثر نفوذ یون کلراید و دی‌اکسید کربن اتفاق می‌افتد. آسیب‌های مکانیکی، فیزیکی و شیمیایی منجر به تخریب مستقیم بتن می‌گردد..
عوامل اصلی آسیب بتن عبارتند از وجود آب اضافی در ترکیب بتن، طرح اختلاط نامناسب، استفاده از سیمان یا سنگدانه‌های آلوده و بی‌کیفیت، استفاده از آب آلوده، ویبراسیون نامناسب، کیورینگ ناکافی، طراحی نامناسب درزهای انبساط و اجرایی، پوشش بتنی ناکافی بر روی آرماتورها، کرمو شدگی، سیکل‌های یخ و ذوب، بارگذاری بیش از ظرفیت، قرارگیری در معرض اسید، حملات سولفاتی، واکنش‌های قلیایی سنگدانه ها و…
این عوامل منجر به آسیب‌هایی چون ترک‌خوردگی، سایش و فرسایش،تخریب سولفاتی، کاویتاسیون، خوردگی آرماتورها، کربناسیون، جداشدگی لایه‌ها، شوره‌زدگی، نشتی و… در بتن می‌شوند.
جهت محافظت از بتن در برابر خورندگی‌های خاک پیشنهاد می‌شود از لایه‌های پایه قیری یا از پوشش‌های امولسیونی پایه قیری استفاده شود. در مکان‌های حساس نیز پوشش‌های پلیمری که ضد اشعه خورشید می‌باشد برای مخزن بیشتر مورد مصرف قرار می‌گیرد.
برچسب‌ها: بتن, عایق بتن, بتن آببند, عایق ضدسولفات, عایق امولسیون
برچسب : نویسنده : kimix بازدید : 63